Iedereen mocht een vraagstuk in brengen om verder te onderzoeken.
Ik vind het bijzonder dat de onderzoeksvragen van de anderen zo herkenbaar zijn en bij mij een beeld oproepen. Ik merkte bij mezelf op dat ik het beeld vooral cognitief benader en hierdoor weg bleef bij mijn gevoel.
Ik vind dat Nicole haar rol als supervisor goed vervult met het stellen van goede vragen waardoor iedereen, inclusief mijzelf, werd uitgedaagd om het diepste punt van de leerkuil op te zoeken en te starten met de weg naar boven. De open- en kwetsbaarheid die de anderen in hun gesprek laten zien maakt dat ik af en toe geraakt werd. Ik merk aan mijzelf dat op het moment dat een gevoel opkomt ik vanuit mijn lijf naar mijn hoofd ga om te begrijpen wat er plaatsvindt.
